این یادداشت برای یکم شهرویر بود.ببخشید دیر روی وبلاگ گذاشتم:
امروز یکم شهریور تولد نجف دریابندری مترجم برجسته ی ایرانی است.او حدود پنجاه سالی است که کار ترجمه می کند.به نظر من نجف! یکی از مترجمان برجسته کشور هست .بیشتر، کتاب های فلسفی و رمان را ترجمه می کند.و آثارش جزو شاهکارهای ترجمه ی فارسی محسوب می شود.مطلب جالب توجهی که به نظر من در او وجود دارد دوری و رهایی از تمام قید و بند های ادبی و اجتماعی است.یا به معنای واضح تر واژه ی " رله بودن" برای او بسیار مناسب است.او بدون توجه به چهره ی ادبی جاافتاده اش کتاب آموزش آشپزی چاپ می کند و بدون ترس برای از دست دادن چهره ی فلسفی اش کتاب های طنز ترجمه می کند که اصولا با فلسفه فرسنگ ها فاصله دارد.هنگامی که ترجمه های فلسفی او مانند تاریخ فلسفه ی غرب یا قدرت برتراند راسل را می خوانیم گویی دانشی شیرین تر و دلربا تر از فلسفه در جهان وجود ندارد .وقتی هم کتاب مستطاب آشپزی از سیر تا پیاز او را مطالعه می کنیم این علاقه در انسان تشدید می شود که از تمام کارهایش دست بشوید ، به آشپز خانه برود و غذا بپزد.اکثر نوشته های شخصی خودش رنگی از طنز هم دارد .و به گفته ی خود او زندگی من حداقل در سه کلمه ی " فلسفه ، داستان و طنز " خلاصه شده است.
نجف جان تولدت مبارک