حدود سه روز پیش بود که یک گزارش از تلویزیون در مورد الزرقامی دیدم.کسی که آمریکا حملات نظامی گسترده ای را به خاطر پیدا کردن او در شهر بصره(فکر کنم)به اجرا در آورده است.گزارش در این مورد بود که این شخصیت حقیقی نیست و یک شخصیت خیالی می باشد که خود واشنگتن آن را به وجود آورده تا بهانه ای برای حمله به مردم بی گناه داشته باشد.تلویزیون روزنامه ها و منابع خبری مطرح در سطح جهان را به فراموشی سپرده و به روزنامه های محلی و سطح چندم که به طرف داری از تئوری خیالی بودن الزرقامی مطلب نوشته بودند را برای بینندگان گزارش می کرد.مثلا گزارش روزنامه ی یکی از توابع برای مثال شهر ورشو  (مثل همون ساوجبلاغ برای شهر تهران البته ساوجبلاغ روزنامه محلی نداره) را تشریح می کرد.حالا یکم از اغراق هم باید گذشت .در این قسمت اقرار می کنم که زیاد مبالغه نمودم.به هر حال خیالی بودن الزرقامی کم در مطبوعات خارجی تاثیر نگذاشت.از طرفی این طور که از تصاویر می توان دید کشت و کشتار در عراق نگران کننده و شک برانگیز است.

غرض من از نوشتن این مطلب آن است که همان طور در پست پایین هم اشاره شده در اکثر رسانه های ایران از خبرها به عنوان ابزار از بین بردن اعتبار آمریکا استفاده می شود.البته نمی خواهم بگویم که آمریکا «آدم بده» نیست .اصولا هر که از این گفتار این چنین برداشت کند سخت در اشتباه است .هدف من همان گونه که گفتم ابزار سازی خبر هاست.به گونه ای که نحوه ی تفکر مردم ایران هم تراز با دولت مداران قرار بگیرد.و هدف اصلی نشر اخبار در رسانه های داخلی بیان صحیح بدون خلاصه  یا سانسور کردن و یا تحریف خبر ها نمی باشد.و این اشتباه بسیار بزرگی است که از سوی خبر رسان ها صورت گرفته است .چرا که در این جهان گسترده که به وسیله ی تکنولوی اطلاعات به دهکده ای کوچکی می ماند آگاهی یافتن از خبر صحیح و بدون تحریف کاری بسیار آسوده است و دور از انتظار نمی باشد.و تنها بی اعتباری خبرسازان داخلی نتیجه ی این عمل  نابخردانه می باشد.

حالا من چرا موضوع ابومصعب الزرقامی را به میان کشاندم؟بدین علت که همین امروز در مطالعه ی روزنامه ی شرق به عنوان مقابل بر خوردم:...محسن حکیم:الزرقاوی حقیقی است......آقای محسن حکیم مشاور سیاسی سید عبدالعزیز حکیم رئیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق هست که طی گفتگو با روزنامه ی بحرینی الایام گفته است که:«ابومصعب الزرقاوی شخصیتی حقیقی است و در حال حاضر دست به اقدامات تروریستی در شهر های عراق می زند و با بعثی ها و برخی از اهل تسنن در عراق ائتلاف تشکیل داده است.» امروز اخبار تلویزیون را گوش ندادم ولی به احتمال بسیار زیاد فکر می کنم که این خبر در تلویزیون انتشار نیافته است.(خدا کنه اینجور باشه و گرتنه خودمونیم ها کلی ضایع می شم>>>داش سیا ضایییییع شد<<<) البته این قسمت هم در شرق نوشته شده است که  یک روزنامه ی مطرح هم البته طرح خیالی بودن الزرقامی را مطرح کرده است.روزنامه ی دیلی تلگراف چاپ لندن.(نتیجه ی اخلاقی دور از فضای سیاسی حاکم بر این مطلب:اگر یک خبرگزاری در ساوجبلاغ احداث شود می تواند رقیب خبرگزاری های معروف غربی گردد.به طور مثال رقابت خبری ای که به احتمال زیاد بین Savojbolagh To Day یا برای مثال Savojbolagh NEWS  با رسانه ای غربی مانند Fax NewS or USA To Day رخ خواهد داد)

به هر حال شاید نتیجه گیری من درست نباشد.مرا از نظرات خود محروم نسازید.نمی دونم چرا حس سیاسی این وبلاگ یه کمکی می چربه.کاریش نمی شه کرد یکم حال می کنم.وبلاگی دیدم که بار علم می برد و چه خالی می رفت و بار سیاست می برد و چه دنده سنگین می رفت.///بابا سلسله جبال نمک نمی دونم چرا یه چند وقتی شبا تو آب نمک می خوابم///

آخرش اینکه از این قسمت نظرخواهی ها مثل اینکه یه امیر آقای تنها ی عزیز کس دیگه ای به من این افتخار رو نمی ده یه نظری اظهار عقیده ای چیزی رو تو قسمت این نظرات بنویسه.جون شما وقتی یکم تو این وبلاگ هایی که خودمونیم زیاد چیزی هم توش نیست رو می گردم و می بینم این همه نظرات نوشتن کلی حسودیم می شه.یکی رو دیدم همیشه می نویسه تا 40 تا نظر به پستم بدید آپتودیت می کنم!!! این جمله اش دقیقا به همان مفهومی است که من فردا آپ تو دیت می کنم ولی به گونه ی با کلاسش.من هم به همین روش اینجا می گم تا 1 نظر تو این پست نوشته شد آپ تودیت می کنم. :(  :(

آخر سر بازم سرو یادتون نره ها...  http://sarv.cjb.net