جدا به نظر شما سنت مهمانی رفتن که ایرانی ها خیلی به آن می بالند سنت جالب و درخور ستایشی هست؟ به نظر من که نه. مثلا همین دیروز برای عید دیدنی همراه با خانواده به خانه ی خاله ام رفتیم.حدود سی نفر در آنجا جمع شده بودند .شاید شش یا هفت خانواده.اول کار اینه که بریم یه گوشه بشینیم و همدیگرو نگاه کنیم.اگه چشممون به یکی افتاد یه لبخند تصنعی بهشون هدیه کنیم و بگیم حالتون چطوره.یا این که با کسی که کنار ما نشسته سر صحبت رو در مورد یک موضوع واقعا پوچ باز کنیم.خانم ها و مامانم اینا هم سر چیدن سفره ی هفت سین و سر دکمه ی پیراهن اون یکی خانم فامیل یا مهمونی ای که هفته ی پیش رفته بودند و نوع پختن غذای میزبان با هم یک بحث واقعا پیچیده با هم راه می اندازند.آقایون کارشون از این هم فراتر می ره.یا غر می زنند که کاش زن نمی گرفتیم یا با هم سر تخته نرد و ورق بازی کل می ندازند  .کاش کار از اینجا فراتر نمی رفت.ولی بد بختانه باید عرض کنم که اعمال نظر ها بسیار بسیار تخصصی ای در تمام موارد جهانی و سیاسی و ایدئولوژیکی بین آن ها به وقوع می پیونده که آدم رو واقعا به فکر این میندازه بره تو یه اتاق دیگه بشینه و حرف هیچ کسی رو گوش نکنه.حالا تا می ری تو یه اتاق 3 تا بچه ی قد و نیم قد دورتو می گیرند و از آدم تمنا می کنند که باهاشون مچ بندازیم یا این که کشتی بگیریم !
من نمی دونم این مهمانی که این همه ایرانی ها به آن می بالند و جهان غرب رو به این علت که به این سنت پای بند نیست مورد تمسخر قرار می دهند چه لطفی داره؟

... IF I SENT YOU A SMILE. YOU WOULD THINK IT WAS NICE. BUT YOU ARE JUST TOO GOOD OF
A FRIEND TO GET JUST A SMILE